توفيق اجباري بود كه امسال مراسم اسكار را ببينم. مسلما بعد از انتخاب بهترين فيلم، اولين اقدام download فيلم است كه حسين زحمتش را كشيد. بعد از يك ميدترم خوب و كنفرانس مايكروسافت تنها چيزي كه تكميل كننده حلقه مفقوده يك روز خوب است، ديدن يك فيلم سه اسكاري يا همان Crash است. نقدي كوتاه بر فيلم دارم كه شايد مضحك و حتي مسخره باشد ولي ذهن معلول بنده تواني بشتر از اين ندارد. كساني كه فيلم را ديده اند حتما بر اين حقيقت معترفند كه داستان فيلم و نحوه روايت آن و درهم پيچيدگي شخصيت ها همگي از عوامل موفقيت اين فيلم بوده اند. در يك لايه كاراكترها با پيش قضاوت هاي خود اعمال ضد و نقيض مي كنند ولي در نهايت جنبه هاي انساني آنها تماشاگر را تحت الشعاع قرار مي دهد. شايد بتوان تنها افراد بد فيلم را پليس جوان و خانم دكتر سياه پوست دانست. تصويري كه از آمريكا بعد از 11 سپتامبر در اذهان عمومي مردم آمريكا و جهان به وجود آمده بود، كشوري نا امن با مردماني نژاد پرست است. شايد خيلي بي رحمانه و سريع نتيجه گيري مي كنم ولي اين فيلم را تلاشي مي بينم براي نشان دادن امنيت نسبي كه در كنار همه مسايل نژادپرستي و … در آمريكا وجود دارد. شايد بتوان اينگونه گفت كه هاليود قصد تثبيت اوضاع آشفته ايالت متحده را در اذهان عمومي دارد. به عقيده من اين فيلم گام مثبتي است در جهت نشان دادن اينكه آمريكا با اينكه دست به گريبان مسايل زيادي شده است و امنيت و آرامش از آن گرفته شده است، ولي هنوز براي تعداد زيادي از مردم مي تواند محل آرامش، دوست داشتن و احساس امنيت داشتن باشد. هر چند كه واقعيت هاي حاكم بر جامعه آمريكا به گونه اي تصوير شده كه شايد واقع گرايانه به نظر بيايد ولي در نهايت با وجود همه مسايل پيش آمده پايان فيلم تا حد زيادي خوشايند است و در پس زمينه ذهن تصوير خوبي از اين هرج و مرج به تصوير كشيده شده باقي مي ماند.
دسته‌ها