صنعت سرگرمي

صنعت سرگرمي در غرب به ناكجا آباد مي رود. در مدت 4 ماهي كه تورنتو بوده ام هيچ گاه در خوابگاه توفيق ديدن تلويزيون نداشته ام و صد البته از اين بابت خداوند را بسيار شاكرم. با وجود داشتن يك تلويزيون بزرگ در هال طبقه و همچنين داشتن يك تلويزيون 14 اينچ در هال سوييت خودمان هيچ گاه به خاطر ندارم كه وقتم را حتي به اندازه يك ساعت پاي آن گذاشته باشم. در مواردي مثل امروز كه تلپ خانه رفقا هستم چشممان به برنامه اي افتاد كه گوشه اي از تحولات در راستاي تهوعات صنعت سرگرمي را در غرب به تصوير كشيد. مردي كه در يك شوي تلويزيوني 7 عدد سوسيس را در يك دقيقه بدون جويدن فرو داد و البته از اين دست برنامه ها و سرگرمي ها و به مراتب تهوع بر انگيز تر به وفور يافت مي شود.به عنوان مثال برنامه اي كه در آن سوسك و ملخ و .. را براي رد شدن از مرحله اي به مرحله ديگر مي خوردند و چنان حالت اشمئزازي به انسان دست مي دهد كه از آدم بودن دست اندر كاران اين برنامه ها و يا مسابقه دهندگان در شگفت مي ماني. در مورد توليدات سينمايي هم ذكر اين نكته كافي است كه هنگامي كه به مراكز كرايه فيلم مثل Block Buster مي روي و تمام اين توليدات هاليوودي را يك جا مي بيني متوجه تمركز اين توليدات در عناوين سكس و ديگر موارد مربوط به آن مي شوي كه البته خود حاكي از تقاضاي بازار مصرف و گرايشات جامعه به سمت اين توليدات است. به هيچ عنوان منكر توليدات خوب هاليوود نيستم ولي ديدن فيلمي مثل King Kong و خرجي كه براي لحظه لحظه آن شده است و كارگرداني كه از مدت ها قبل نويد آمدن فيلمش را داده است بسيار نا اميد كننده است. گويا پيتر جكسون هدفش آفريدن سكانس هاي گران قيمت بوده و داستان را كاملا فداي جنگ هاي بي مزه king kong و خرابكاري هايش در New Yorkكرده و در سه ساعتي كه من فيلم را مي ديدم فقط گيج بودم. متوجه نمي شدم كه حال من خوب نيست يا اينكه فيلم خيلي پرت ساخته شده. علي اي حال همراه بودن با دوستان جديد ديدن فيلم را لذت بخش كرده بود. به خصوص كه بعدش سلطاني در رستوران درويش مهمان باشي و حال و هواي ايران برايت تداعي شود. عليكم به دوست خوب و سلطاني…