دسته‌ها
دسته‌بندی نشده

زمان و زندگی

يكي از اولين مواردي كه در غرب به سرعت وجدان مي شود گذر زمان و كمبود وقت است. هر چه قدر در ايران براي انجام كارها مي توان دراز مدت برنامه ريزي كرد و در كمال آرامش آن كار را انجام نداد، در بلوك غرب بايد در نهايت فشردگي وقت برنامه ريزي كرد و با توجه به كمبود وقت حتما آن كار را انجام داد. سيستم كار در غرب بي نهايت بي رحم است و در خيلي از موارد كوچكترين اشتباهي را بر نمي تابد. همه مردم سخت كار مي كنند و چرخ هاي اقتصاد كشور را به گردش در مي آورند و در نهايت هم بنا به ميزان در آمد از امكانات بهره مند مي شوند. نكته اي كه قابل تامل است اينست كه سطح در آمد هر چه كه باشد پول چنداني پس انداز نخواهد شد. به نسبت بالا رفتن در آمد افراد در نظام هاي سرمايه داري و حتي نيمه سرمايه داري مانند كانادا مخارج هم به دليل عوض شدن Life Style بالا مي روند و نقل قول صريح بسياري از افراد اينست كه در كانادا پولي پس انداز نخواهد شد. بسياري از كارها با فشار رواني زيادي همراه هستند و اين فشار را همه افراد تحمل مي كنند ولي در عين حال كيفيت خدماتي كه به مردم ارايه مي شود هم به همان نسبت بدون نقص و عالي است. همه افراد جامعه تلاش مي كنند تا سطح كيفيت زندگي را بالا ببرند و بالا بودن سطح تحصيلات و داشتن كار خوب و شرايط مناسب هيچ گاه هيچ چيزي را تضمين نمي كند.چه بسا افرادي كه به دليل بحران هاي مالي شركتي كه در آن كار مي كنند به راحتي اخراج شده اند و هر چند خسارت‌هايي دريافت كرده اند كه تا حدي بهبود دهنده آلام بوده اند ولي فشار رواني ناشي از بيكاري عواقب ناگواري داشته است. مقايسه كردن با شرايط ايران هم به قول اساتيد ما exercise اي باشد براي خود حضرات بازديد كننده.(Hint: Negate everything)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.