برنامه اي را در تلويزيون مي ديدم كه بحث اصلي آن حواشي زندگي آدم هاي مشهور است. بند كرده بود به دختران بوش و اينكه هر كدامشان چه خصوصياتي دارند و چه و چه و چه…بدگويي پشت بدگويي. اين طور كه شنيده ام بسيار هم پرطرفدار است و گويا كانادايي ها با اين جور برنامه ها ارتباط زيادي برقرار مي كنند. همه ما آمار مطالعه در ايران را شنيده ايم و خيلي از مواقع شرمنده بوده ايم از اين ميزان مطالعه و همچنين در مقايسه اي كه با كشورهاي ديگر مي كرديم اين آمار خيلي مضحك به نظر مي رسيد. ولي بحثي كه اين ميان از قلم افتاده كيفيت اين مطالعه است. چه بسا اكثر افراد را در مترو در حال مطالعه مي بيني و نشريات فراواني را روي دكه ها مي بيني كه هر ماه يا دو هفته يك بار منتشر مي شوند ولي اگر كمي دقيق تر شوي نكات جالبتري ظهور خواهد كرد. اكثر نشريات كه مورد اقبال عمومي است راجع به افتادن دامن فلان هنرپيشه است يا ازدواج فلان زوج هاليوودي يا يتيم داري فلان روسپي. مجلات زيادي براي Fitness و جوان ماندن و همان دست خزعبلاتي كه در ايران خودمان روي دكه نمي ماند، منتشر مي شوند و فروش زيادي هم دارند. در اين ميان قطعا مجلات تخصصي زيادي هم منتشر مي شوند ولي هيچ گاه در اين آمارها اشاره اي به محتواي مطالعه شده نشده است. بدون ترديد كيفيت مطالعه يك دانشجو با كسي كه رمان عشقي مي خواند ارزش يكساني نخواهد داشت. با اين حال به هيچ وجهي نمي شود منكر توليد علم در اين جامعه شد ولي بايد ديد كه چقدر از بومي هاي اين كشور در آن سهيمند و همچنين چه ميزان از اين توليد علم توسط مهاجراني صورت مي پذيرد كه براي ادامه تحصيل در مقاطع فوق ليسانس و دكترا آمده اند . طبق يك آمار غير رسمي خدود 15 درصد اساتيد دانشگاه هاي كانادا ايراني هستند. تحقيقي در همين مورد توسط انجمن ايران دانشگاه ما در حال انجام است كه پس از اتمام، حتما آمار آن را خواهم آورد.
دسته‌ها