دوش دیدم که ملایک در میخانه زدند
بگ (کیف) آدم بدزدیدند و به بیراهه زدند
پ.ن 1 نسخه جدید شعر حافط در نقد سرشته شدن آدم از گل و خزعبلاتی که از پی این داستان می آید، مجددا سروده شد. در اینجا مراد از کیف (کوله بار انسان یا پیچیدگی های به تکامل رسیده انسان)، دوره تکاملی (Evolution) است که انسان طی کرده و به اسم خدا (در اینجا ملایک) مصادره شده است.
پ.ن 2 شعر حافظ: دوش دیدم که ملایک در میخانه زدند گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند