بعد از صفی طویل که شرحش را به ویدیوی زیر می سپارم در حالی که خواب چشمانم را نیمه باز نگه داشته بود به انتهای صف رفتم تا قبل از تمام شدن مترو پس یکی برای خود اختیار کنم. صف به قدری طولانی بود که تا به حال شبیهش را ندیده بودم. هنوز چند ثانیه ای نگذشته بود که شاهد مکالمه زیر بین دو ایرانی بودم:
-سلام چطوری
-سلام مرسی تو خوبی
-آره دیدم از سر صف رد شدی. خواستم بگم بیای سر صف
-نه بابا. وایسدم همینجا
-بیا بریم بابا
و اینگونه شد که خستگی و خواب در من دو چندان شد و خاطرم آمد که ایرانیها همه جا ایرانی هستند…