مراسم بزرگداشت احمد بورقانی

از همین جا بهت تسلیت می گم. خدا صبرت بده.

تسلیت می گم.
نمی خواهم همینطور چیزی گفته باشم : اما اگر در نت پیگیر باشید، متوجه می شوید. حتی کسانی که دوستی و آشنایی چندانی با مرحوم بورقانی نداشتند ،خیلی غمگینند. حتی من چند نفر را می شناسم که نمی دانند چرا باید اینقدر برای کسی که چندان نمی شناختند گریه کنند.
برایم خیلی عجیب است. در فوت قیصر هم چنین شرایطی بود.
صداقت ، پاکی و ایمان -به نظر من- اثر خودش را در دلها می گذارد.حالا فرقی نمی کند دل دوست باشد یا دل غریبه.دل ،دل است دیگر!

تسلیت برای آن بزرگ مردی که به مجلس نرفت تا مردم را بچاپاند.مطمئن باشید از اینجور انسانها فقط هر 50 سال یکی زاده می شود.بگذار آقای باهنر تریاکش را بکشد و پول روی پول بیندوزد و به ریش ابلهان متحجر بخندد!

جای خالی “او”
در بازی کودکانه ی کلمات
خاطره را
تازیانه می زند/.

تسلیت .

درود بر آقاي بورقاني
تسليت عرض مي كنم و برايتان صبر آرزو دارم.
بقاي وجود شما و ديگر اعضاي خانواده ي مرحوم بورقاني را خواستارم.
اين جانب خبرنگار ايرنا – جايي كه مرحوم پدر بزرگوارتان سال ها بود و زحمت كشيد و رفت – و روزنامه نگار و عضو انجمن صنفي روزنامه نگاران ايران هستم. وبلاگتان را در “قلمرو سعدي ” پيوند دادم و خواستار تبادل لينك هستم.
به اميد ديدار
قلمرو سعدي
1/12/86

روحشان شاد و قرين رحمت …