حس ناسيوناليستي

در بعضي طبقات كتابخانه دانشگاه اتاق‌هايي تعبيه شده است تا دانشجوياني كه خواستار مطالعه در گروه‌هاي 2 نفري تا 10 نفري هستند با استفاده از رزرو كه به صورت آنلاين انجام مي شود از اين امكان بهره مند شوند. براي هر شخص هم محدوديت زماني در نظر گرفته شده است تا در حق ديگران ظلم نشود. در مقررات هم آمده است كه اگر از آغاز زمان رزرو 15 دقيقه گذشته باشد و شخصي كه رزرو كرده در محل حضور پيدا نكند گروه قبلي مي تواند به مطالعه ادامه دهد. ما هم مشمول همين قانون شديم و در يكي از روزهاي قبل از يكي از امتحانات، گروه بعدي با نيم ساعت تاخيير آمدند و من توضيح دادم كه طبق مقررات ما مي توانيم مطالعه را ادامه دهيم و الخ. وقتي كه مقررات مربوطه را نشان دادم و حجت بر ايشان تمام شد پرسيد كه Do u speak persian? كه گفتيم بله و رو حساب رو در بايستي گفتيم كه پا مي شويم ولي پيشنهاد آخر حسين اين بود كه چون اتاق بزرگه و ما فقط سه نفر هستيم پس با هم مطالعه كنيم كه حضرت آقا فرمودند كه ما تعدادمون زياده و نمي شه! باز هم بزرگواري كرديم و گستاخي آقا را ناديده گرفتيم و وسايل را جمع كرديم و هنگامي كه بيرون آمديم ديديم كه آقاي محترم كه به همراهي دوست دخترشان براي مطالعه تشريف آورده بودند آشنا از آب در آمده اند و دوست دختر مربوطه دارند با نفر سوم ما خوش و بش مي كنند كه آقا هم بناي عذر خواهي گذاشتند و گفتند كه با هم مطالعه كنيم و ما فقط 2 نفريم و الخ. ما هم قبول نكرديم و رفتيم و عطای مطالعه با حضرات را به لقایش بخشیدیم. جدا كه ما ايراني ‌ها در مملكت غريب، عجيب هواي هم را داريم و یکی از مواردی که ما ایرانی ها با وجود تعداد زیاد و ثروت انبوه و رده های بالای آکادمیک که در این کشور داریم هنوز به صورت یک اجتماع قوی و صاحب قدرت در رده های سیاسی نیستیم و هنوز به مردم این کشور به درستی معرفی نشده ایم می تواند منشا گرفته از همین ناهنجاری های کوچکی باشد که در موارد مختلف به اشکال گوناگون بروز و ظهور می کند.