هر دوشنبه راس ساعت 11، دوازده نفر اعضای تیم من در تورنتو و یکی دیگر از اعضا در آمریکا و با تلفن دور میزی جمع می شویم تا گزارش پیشرفت کارمان را بدهیم. تیم من به دلیل بزرگ بودنش از دو قسمت کاملا متفاوت تشکیل شده است. قسمت برنامه ریزی و دمو. که البته بنده در دسته دوم هستم. جلسه به محض آمدن مدیر تیم که معمولا ساعت 10:57 در سالن جلسه حضور پیدا می کند، رسمیت می یابد و بدون کوچکترین حرف غیر کاری از وینس که با تلفن به کنفرانس ملحق شده شروع می شود. از 60 دقیقه ای که در جلسه هستیم به سهولت 59:30 دقیقه آن مفید است و اعضا یکی یکی کارهایی که انجام داده اند را برای تیم تشریح می کنند و در صورت نیاز به کمک از همفکری اعضای دیگر تیم بهره می گیرند که او را ایده باران می کنند. سر جلسه میوه یا شیرینی سرو نمی شود ولی اگر کسی از مسافرت کاری برگشته باشد یا در تعطیلات بوده و به دهاتش سر زده باشد از ماکولات آن سرزمین، چیزی می آورد که سر جلسه دست به دست می چرخد.
تیم مثل یک خانواده بزرگ همدیگر را برای جلو رفتن کمک می کنند. به عنوان مثال اگر کد من به بن بست خورده و تلاش من برای دیباگ کردنش بیشتر از 15 دقیقه طول بکشد به سرعت به کیوبیکال آرشیتکت یا Team Lead رفته و فارغ از اینکه مشغول چه کاری هستند وقتشان را به من می دهند. حتی یک بار این کمک به دلیل پیچیدگی، 5 ساعت طول کشید و آرشیتکت باهوش تیم هر از گاهی از من عذر می خواست تا جواب بعضی از ایمیلهای ضروریش را بدهد. در نهایت هم زمانی که کار تمام می شود به مدیرم می گوید که کمال این کار را انجام داده است و کمک 5 ساعته خودش را به کلی فراموش می کند. ارزش به این است که پروژه جلو برود و فردیت در بستر کار تیمی مطرح می شود.
همه همدیگر را به اسم کوچک صدا می زنند و Manager از جایگاه ویژه ای به تعیبر خاور میانه ای آن برخوردار نیست. کارش هماهنگی میان تیم است ولی خود نیز عضوی از تیم است. با مسایل متفاوتی درگیر است ولی دستیابی به او به آسانی رفتن به کیوبیکال او و گفتن جمله “Hey Peter, BLAH BLAH”. اگر وایس پرزیدنت را هم در حال گذر در راهرو ببینی واو تو را بشناسد می توان با او هم خوش و بشی کرد.
در یک مقایسه کلی با محیط کاری ایران چه دولتی و چه خصوصی
1. تمامی افراد مسیولیت مشخصی دارند که باید صد در صد برای آن پاسخگو باشند.
2. بلافاصله بعد از رسیدن به محل کار، همه مشغول کار می شوند.
3. افراد اکثرا راندمان کاری بسیار زیادی دارند.
4.در شرکتهای مختلف فرهنگ های کاری مختلفی حاکم است که اکثرا به سمت منعطف شدن برای راحتی کارمندان می باشد.
5. ساعت خاصی برای حضور در سر کار وجود ندارد.
6. بروکراسی اداری تا حد بسیار زیادی کم شده و کارها از درخواست عوض شدن باطری لپ تاپ تا پر کردن ساعت های کار و درخواست کتاب از کتابخوانه و … تنها با چند کلیک قابل دسترسی است.
7. در ای بی ام عوض کردن شغل به راحتی بعد از 18 ماه در شرایط عادی ممکن است. می توان از Development به Sales رفت یا از تورنتو به اشتوتگارت.